Page 5 - แผนปฏิบัติการด้านการใช้ประโยชน์งานวิจัยและนวัตกรรม (พ.ศ. 2563-2565)

บทสรุปผู้บริหาร

ประเทศไทย ต้องเผชิญกับปัญหาการผลิตผลงานวิจัยและนวัตกรรมไม่ตรงกับความต้องการ

และไม่ถึงขั้นที่จะใช้ประโยชน์ทางปฏิบัติได้จริงจัง เนื่องจากภาครัฐและเอกชนยังขาดความเป็นเอกภาพ และ

มีช่องว่างในการขับเคลื่อนการพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และนวัตกรรม และภาคเอกชนยังขาดความ

เชื่อมั่นในผลงานวิจัยของนักวิจัยไทย ทำให้การดัดแปลงหรือปรับปรุงเทคโนโลยีนำเข้าและการพัฒนา
เทคโนโลยีภายในเป็นไปด้วยความเชื่องช้า ในขณะที่สาขาเกษตร การกระจายและเผยแพร่เทคโนโลยีสู่ชนบท

มีข้อจำกัด เนื่องจากเทคโนโลยีที่ใช้ไม่เหมาะสมกับสภาวะท้องถิ่น ในขณะที่ธุรกิจ SMEs ไม่มีโอกาสได้มี

เทคโนโลยีที่ทันสมัยและสอดคล้องกับภูมิประเทศมาใช้ในการบริหารการผลิต ทำให้คุณภาพของผลิตภัณฑ์

ค่อนข้างต่ำ และไม่สามารถแข่งขันได้ ประกอบกับขาดการผนึกกำลังระหว่างหน่วยภายใต้หน่วยงานของรัฐ

จึงทำให้การพัฒนาและการนำเทคโนโลยีไปสู่การใช้ประโยชน์ยังไม่ครบวงจร และยังไม่สามารถลงทุนวิจัยและ
พัฒนาได้ตามเป้าหมายที่กำหนดได้ ทำให้ประเทศไทยเผชิญการกับดักรายได้ปานกลาง (Middle Income

Trap) ดังนั้น แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติตั้งแต่ฉบับที่ 5 ถึงปัจจุบัน จึงให้ความสำคัญกับการใช้

ประโยชน์ผลงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ทั้งในเชิงพื้นที่เพื่อลดความ

เหลื่อมล้ำ และการเข้าถึงองค์ความรู้

ส านักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.) เป็นส่วนราชการสังกัดกระทรวงการอุดมศึกษา
วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (อว.) ได้รับมอบหมายให้เป็นหน่วยงานหลักในการบริหารจัดการทุนวิจัยตาม

อำนาจและหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย มีพันธกิจด้านการส่งเสริมและถ่ายทอดความรู้เพื่อใช้ประโยชน์ ซึ่งได้มี

แผนการนำงานวิจัยและนวัตกรรมสู่การใช้ประโยชน์เป็นรายปี และเพื่อให้สอดคล้องกับบทบาทหน้าที่ได้รับ
มอบหมาย ต่อมาได้ทบทวนและจัดทำแผนระยะ 3 ปี คือ “แผนปฏิบัติการด้านการใช้ประโยชน์งานวิจัยและ

นวัตกรรม ระยะ 3 ปี (พ.ศ. 2563-2565)” ขึ้น เพื่อเป็นแผนที่นำทางในการดำเนินงานของบุคลากร วช.
อย่างมีประสิทธิภาพ สอดคล้องกับนโยบายของรัฐบาล

เป้ าประสงค์ เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนการถ่ายทอด ต่อยอด

ประยุกต์ใช้และขยายผลองค์ความรู้ ผลงานวิจัยเทคโนโลยีและนวัตกรรม เพื่อการใช้

ประโยชน์ในเชิงนโยบาย เชิงสังคม เชิงเศรษฐกิจ (เกษตร อุตสาหกรรม พาณิชย์ บริการ) เชิงสิ่งแวดล้อม และ
เชิงวิชาการ เกิดเป็นผลสัมฤทธิ์ในการแก้ไขปัญหาและพัฒนาประเทศสู่อนาคต อีกทั้งยกระดับคุณภาพชีวิตของ

ประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการตอบโจทย์ท้าทายสังคมและสิ่งแวดล้อม เพิ่มขีดความสามารถในการ

แข่งขันและยกระดับการพึ่งพาตนเองของประเทศ กระจายความเจริญสู่ภูมิภาคและลดความเหลื่อมล้ำในระดับ

พื้นที่ด้วยการสร้างศักยภาพ และยกระดับการพึ่งพาตนเองของชุมชนและท้องถิ่นทั่วประเทศ สอดคล้องกับ

ยุทธศาสตร์ชาติ และแผนระดับประเทศ รวมทั้งยุทธศาสตร์และแผน ววน.

- ก -